"Dzie?o sztuki powinno by? tak tajemnicze w swojej prostocie czy komplikacji, jak tajemniczym jest ka?de ?ywe stworzenie takie w?asnie, a nie inne. Jak kwiat wyrasta z danej rosliny, tak naturalnie powinno powsta? dzie?o sztuki cz?owieka"
Dramaty- pasja Witkacego.
Mimo pocz?tkowych niepowodze?, artysta ca?y czas tworzy?. ?le oceniany przez krytyków, nie rezygnowa? z pisania, wierzy? ca?y czas w swoj? koncepcje dramatu. Potrzeba przelania my?li, koncepcji na papier towarzyszy?a mu ca?e ?ycie. Jego sztuki doczeka?y si? inscenizacji dopiero w latach 70 XX wieku. Dzi? wystawiane s? na ca?ym ?wiecie, a sam Witkiewicz uznawany jest za wielk? osobowo??. Teraz mozemy podziwia? dzie?a prawdziwej indywidualno?ci polskiej awangardy.
Czysta forma
Sztuka skonstruowana zgodnie z zasada czystej formy powinna pozwoli? widzowi prze?y? niezwyk?e emocje, wybudzenie ze snu. Dramat mia? wzbudzic "Uczucie metafizyczne", które poprzes wstrz?s mia?o mie? oczyszczaj?cy wp?yw na odbiorc?. Dzi?ki tym nizewyk?ym prze?yciom cz?owiek mia? zblizy? sie do : "Tajemnicy Istnienia". Zestawienie barw, d?wi?ków i s?ów i dziwnych elementów scenografii pozwala cz?owiekowi odrealni? si? od zwyk?ego ?wiata. Sztuka pozwala na przezycie jedno?ci w wielo?ci, widz czuje wi?? mi?dzy wszech?wiatem, a jednostk?.
Teoria czystej formy doprowadzi?a w dramacie do deformacji ?wiata przedstawionego, karykatury, przerysowania i zachwiania proporcji. Odrzucona zostaje logika, prawa biologiczne i motywacje psychologiczne. Dziwny sen.
W eseju pt. "Czysta Forma w teatrze", Witkacy pisze o tym, ?e mia? wst?t do urozmaice? wspó?czesnego teatru. Ca?y czas powtarza?, ?e teatr powinnien nas wyzwala? z ram codzienno?ci, dodawa? skrzyde?, niszczy? przyj?te zasady. Teatr nie ma spe?nia? zasadania edukowania spo?ecze?stwa. Zdarzenia w sztukach Witkacego s? wieloznaczne i cz?sto ustawiona w nielogicznym ci?gu. U?ywana cz?sto przez Wiktacego irnia, czy komizm postaci podkre?la groteskowo??wydarze?. Dzieki swojej mistyce i tajemniczo?ci teatr jest miejscem, gdzie cz?owiek powinnenin mie? mo?liwo?c zag??bienia si? w "dziwno?? ?wiata". Absolut, "sacrum sztuki" nie powinno odbija? zwyk?ej codzienno?ci, ale ukazywa? dziwne zakamarki ludzkiej duszy. Widz nie mo?e byc znudzony, sztuka ma by? emocj?, prze?ywaniem, którego nie da sie do niczego porówna?.
Juwenalia ( mini dzie?a 8-letniego Witkiewicza):
Karaluchy,
Komedie z ?ycia rodzinnego,
Komedia pierwsza, Komedia druga,
Sceny z komedii trzeciej,
Z komedii czwartej,
Mena?eria, czyli wybryk s?onia,
Dramaty:
Pragmaty?ci (1919)
Nowe wyzwolenie (1920)
W ma?ym dworku (1921)
Metafizyka dwug?owego ciel?cia (1921)
Kurka Wodna (1921)
Bezimienne dzie?o (1921), publikacja (1962)
M?twa (1922)
Nadobnisie i koczkodany (1922)
Jan Karol Maciej W?cieklica (1922)
Wariat i zakonnica (1923)
Janulka, córka Fizdejki ( 1923)
Matka (1924)Sonata Belzebuba (1925)
Szewcy (1934)